چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی                           

 چه بغض هاکه در گلو رسوب شد نیامدی 

حریر آتشین سخن تبر به دوش بت شکن                                  

 خدای ما دوباره سنگ وچوب شد نیامدی

تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام                                         

       دوباره صبح ظهر عصر نه غروب شد نیامدی